کلمه ام بخشی از نمادگونی است که در نسخه های قدیمی و قرون وسطایی نسخه های خطی، معابد، صومعه ها و عقب نشینی های معنوی در هندوئیسم، بودیسم و جینیسم یافت می شود. در دین نماد بودا معنای معنوی دارد. ام اغلب در آغاز و پایان فصل در Vedas و دیگر متون هندو استفاده می شود. این یک الهام روحانی مقدس است که قبل و در برخی فعالیت های معنوی مانند یوگا ساخته شده است.
سمبل ام به پراناوا برمی گردد. ام برای اولين بار در Upanishads، متون عرفانی مرتبط با فلسفه ودانتا ذکر شده Om بسیاری از ایده های انتزاعی در ابتدای Upanishads را تکامل می دهد. ماکس مولر و دیگر محققان توصیه می کنند که از ام به عنوان یک کلمه برای مدیتیشن استفاده کنند، معانی مختلفی را نشان می دهد که هجا ممکن است در ذهن یک تفکر باشد.